មានពេលខ្លះមនុស្សយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងពីអ្វីដែលខ្លួនបាននិយាយចេញមកក្រៅនោះទេ ឬអាចនិយាយបានថាពោលពាក្យទាំងនោះចេញមកដោយមិនដឹងខ្លួនដោយសារតែអារម្មណ៍មួយគ្រា។ ជាក់ស្ដែងដូចជាក្នុងកាលៈទេសៈទាំង ៣ អាចធ្វើឱ្យយើងងាយពោលពាក្យដែលមិនបានគិតចេញមកដោយមិនដឹងខ្លួន ដូច្នេះគួរដាស់តឿនខ្លួនឯងឱ្យនិយាយកាន់តែតិចកាន់តែល្អ៖
១. ពេលរីករាយ
ពេលមនុស្សមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តខ្លាំង ភាគច្រើនអាចនឹងធ្វើឱ្យពួកគេបញ្ចេញទង្វើមិនសមរម្យមួយចំនួនដូចជាភាពក្រអឺតក្រទម និយាយអួតអាងមិនខ្វល់ពីអ្នកដទៃ និងងាយបាត់បង់សណ្ដាប់ធ្នាប់ផងដែរ។ ជួនកាលអាចនឹងលាតត្រដាងចេញនូវចំណុចខ្សោយរបស់ខ្លួនថែមផង ឬអាចនឹងបាត់បង់ម្ចាស់ការដោយការសន្យាអ្វីមួយជាមួយនឹងអ្នកណាម្នាក់ផងដែរ។ ដូច្នេះហើយប្រសិនបើមិនអាចគ្រប់គ្រងការនិយាយរបស់ខ្លួនឯងក្នុងកាលៈទេសៈមួយនេះទេ នោះមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យខ្លួនឯងអស់តម្លៃប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចបាត់បង់មនុស្សជុំវិញខ្លួនផងដែរ។
២. ពេលមានកំហឹង
ការអនុញ្ញាតឱ្យកំហឹងគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានគឺប្រៀបដូចជាការបាត់បង់ស្មារតីមួយភាគធំ។ យើងអាចនឹងបញ្ចេញអាប្បកិរិយា ជាពិសេសពាក្យសម្ដីដែលងាយធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវចិត្តអ្នកដទៃដោយប្រៀបដូចជាកំពុងយកភ្លើងមួយដុំទៅដុតគេដែរ។ ជាងនេះទៅទៀត វាងាយនឹងធ្វើឱ្យយើងមានគំនិតអវិជ្ជមានជាច្រើនទាំងជាមួយខ្លួនឯង និងអ្នកជុំវិញខ្លួនដែលបណ្ដាលឱ្យគេឈឺចាប់ដោយមិនដឹងខ្លួន។ ដូច្នេះប្រសិនបើដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងមានកំហឹងគួរតែផ្អាកនិយាយ ឬដើរចេញសិនដើម្បីរម្ងាប់អារម្មណ៍ក៏ដូចជាតាំងសតិខ្លួនឯងឡើងវិញឱ្យបានល្អសិនមុននឹងនិយាយអ្វីមួយ។
៣. ពេលសោកសៅ
មនុស្សនៅពេលសោកសៅច្បាស់ណាស់ងាយនឹងជួបជាមួយអារម្មណ៍ទុក្ខព្រួយ បាក់ទឹកចិត្ត និងបាត់បង់កម្លាំងចិត្តក្នុងការដើរទៅមុខតែម្ដង។ ជាក់ស្ដែងមនុស្សយើងពេលកំពុងមានទុក្ខងាយនឹងនិយាយរឿងអវិជ្ជមាន ចេះតែតូចចិត្ត និងចូលចិត្តត្អូញត្អែរជាដើម។ ការនិយាយពាក្យទាំងនេះមកមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យមិនអាណិតអាសូរប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាបែរជាធ្វើឱ្យគេឆាប់ធុញទ្រាន់នឹងយើង ថែមទាំងជៀសមិនចង់ជួបតែម្ដង។ ដូច្នេះប្រសិនបើជួបនឹងអារម្មណ៍បែបនេះ កុំទៅត្អូញត្អែរប្រាប់គេនាំខាតពេល គ្រាន់តែសម្រាកបន្ដិចសម្រួលផ្លូវចិត្តឡើងវិញហើយបន្ដដំណើរទៅមុខទៀតជាការស្រេច៕